rövidít

Hungarian

Etymology

rövid (short) +‎ -ít (verb-forming suffix)[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈrøvidiːt]
  • Hyphenation: rö‧vi‧dít
  • Rhymes: -iːt

Verb

rövidít

  1. (transitive) to shorten (to make shorter)
    • 1860, Mór Jókai, A magyar néphumorról (About the Hungarian folk humor)[1]:
      A mezei munkás azzal rövidíti munkaidejét, hogy társaival tréfásan kötődik.
      The field laborer shortens his working hours by jokingly bonding with his fellow workers.

Conjugation

Conjugation of rövidít
Click for archaic forms 1st person sg 2nd person sg
informal
3rd person sg,
2nd p. sg formal
1st person pl 2nd person pl
informal
3rd person pl,
2nd p. pl formal
indica­tive indica­tive pre­sent indef. rövidítek rövidítesz rövidít rövidítünk rövidítetek rövidítenek
def. rövidítem rövidíted rövidíti rövidítjük rövidítitek rövidítik
2nd obj rövidítelek
past indef. rövidítettem rövidítettél rövidített rövidítettünk rövidítettetek rövidítettek
def. rövidítettem rövidítetted rövidítette rövidítettük rövidítettétek rövidítették
2nd obj rövidítettelek
future
Future is expressed with a present-tense verb with a completion-marking prefix and/or a time adverb, or—more explicitly—with the infinitive plus the conjugated auxiliary verb fog, e.g. rövidíteni fog.
archaic
preterite
indef. rövidíték rövidítél rövidíte rövidíténk rövidítétek rövidítének
def. rövidítém rövidítéd rövidíté rövidíténk rövidítétek rövidíték
2nd obj rövidítélek
archaic past Two additional past tenses: the present and the (current) past forms followed by vala (volt), e.g. rövidít vala, rövidített vala/volt.
archaic future indef. rövidítendek rövidítendesz rövidítend rövidítendünk rövidítendetek rövidítendenek
def. rövidítendem rövidítended rövidítendi rövidítendjük rövidítenditek rövidítendik
2nd obj rövidítendelek
condi­tional pre­sent indef. rövidítenék rövidítenél rövidítene rövidítenénk rövidítenétek rövidítenének
def. rövidíteném rövidítenéd rövidítené rövidítenénk
(or rövidítenők)
rövidítenétek rövidítenék
2nd obj rövidítenélek
past Indicative past forms followed by volna, e.g. rövidített volna
sub­junc­tive sub­junc­tive pre­sent indef. rövidítsek rövidíts or
rövidítsél
rövidítsen rövidítsünk rövidítsetek rövidítsenek
def. rövidítsem rövidítsd or
rövidítsed
rövidítse rövidítsük rövidítsétek rövidítsék
2nd obj rövidítselek
(archaic) past Indicative past forms followed by légyen, e.g. rövidített légyen
infinitive rövidíteni rövidítenem rövidítened rövidítenie rövidítenünk rövidítenetek rövidíteniük
other
forms
verbal noun present part. past part. future part. adverbial participle causative
rövidítés rövidítő rövidített rövidítendő rövidítve (rövidítvén) rövidíttet
The archaic passive conjugation had the same -(t)at/-(t)et suffix as the causative, followed by -ik in the 3rd-person singular
(and the concomitant changes in conditional and subjunctive mostly in the 1st- and 3rd-person singular like with other traditional -ik verbs).
Potential conjugation of rövidít
Click for archaic forms 1st person sg 2nd person sg
informal
3rd person sg,
2nd p. sg formal
1st person pl 2nd person pl
informal
3rd person pl,
2nd p. pl formal
indica­tive indica­tive pre­sent indef. rövidíthetek rövidíthetsz rövidíthet rövidíthetünk rövidíthettek rövidíthetnek
def. rövidíthetem rövidítheted rövidítheti rövidíthetjük rövidíthetitek rövidíthetik
2nd obj rövidíthetlek
past indef. rövidíthettem rövidíthettél rövidíthetett rövidíthettünk rövidíthettetek rövidíthettek
def. rövidíthettem rövidíthetted rövidíthette rövidíthettük rövidíthettétek rövidíthették
2nd obj rövidíthettelek
archaic
preterite
indef. rövidítheték rövidíthetél rövidíthete rövidítheténk rövidíthetétek rövidíthetének
def. rövidíthetém rövidíthetéd rövidítheté rövidítheténk rövidíthetétek rövidítheték
2nd obj rövidíthetélek
archaic past Two additional past tenses: the present and the (current) past forms followed by vala (volt), e.g. rövidíthet vala, rövidíthetett vala/volt.
archaic future indef. rövidíthetendek
or rövidítandhatok
rövidíthetendesz
or rövidítandhatsz
rövidíthetend
or rövidítandhat
rövidíthetendünk
or rövidítandhatunk
rövidíthetendetek
or rövidítandhattok
rövidíthetendenek
or rövidítandhatnak
def. rövidíthetendem
or rövidítandhatom
rövidíthetended
or rövidítandhatod
rövidíthetendi
or rövidítandhatja
rövidíthetendjük
or rövidítandhatjuk
rövidíthetenditek
or rövidítandhatjátok
rövidíthetendik
or rövidítandhatják
2nd obj rövidíthetendelek
or rövidítandhatlak
condi­tional pre­sent indef. rövidíthetnék rövidíthetnél rövidíthetne rövidíthetnénk rövidíthetnétek rövidíthetnének
def. rövidíthetném rövidíthetnéd rövidíthetné rövidíthetnénk
(or rövidíthetnők)
rövidíthetnétek rövidíthetnék
2nd obj rövidíthetnélek
past Indicative past forms followed by volna, e.g. rövidíthetett volna
sub­junc­tive sub­junc­tive pre­sent indef. rövidíthessek rövidíthess or
rövidíthessél
rövidíthessen rövidíthessünk rövidíthessetek rövidíthessenek
def. rövidíthessem rövidíthesd or
rövidíthessed
rövidíthesse rövidíthessük rövidíthessétek rövidíthessék
2nd obj rövidíthesselek
(archaic) past Indicative past forms followed by légyen, e.g. rövidíthetett légyen
infinitive (rövidíthetni) (rövidíthetnem) (rövidíthetned) (rövidíthetnie) (rövidíthetnünk) (rövidíthetnetek) (rövidíthetniük)
other
forms
positive adjective negative adjective adverbial participle
rövidíthető rövidíthetetlen (rövidíthetve / rövidíthetvén)

Derived terms

(With verbal prefixes):

  • lerövidít
  • megrövidít
  • visszarövidít

References

  1. ^ rövidít in Károly Gerstner, editor, Új magyar etimológiai szótár [New Etymological Dictionary of Hungarian] (ÚESz.), Online edition (beta version), Budapest: MTA Research Institute for Linguistics / Hungarian Research Centre for Linguistics, 2011–2024.
  2. ^ rövidít in Zaicz, Gábor (ed.). Etimológiai szótár: Magyar szavak és toldalékok eredete (‘Dictionary of Etymology: The origin of Hungarian words and affixes’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2006, →ISBN.  (See also its 2nd edition.)

Further reading

  • rövidít in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.