rúibín

Irish

Alternative forms

  • roibí (obsolete)
  • rubí (obsolete)
  • ruibí (obsolete)

Etymology

Borrowed from Medieval Latin rubīnus, from Latin ruber (red), now felt to contain the diminutive suffix -ín.

Pronunciation

  • (Munster) IPA(key): /ɾˠuːˈbʲiːnʲ/
  • (Connacht) IPA(key): /ˈɾˠuːbʲiːnʲ/
  • (Ulster) IPA(key): /ˈɾˠuːbʲinʲ/

Noun

rúibín m (genitive singular rúibín, nominative plural rúibíní)

  1. ruby

Declension

Declension of rúibín (fourth declension)
bare forms
singular plural
nominative rúibín rúibíní
vocative a rúibín a rúibíní
genitive rúibín rúibíní
dative rúibín rúibíní
forms with the definite article
singular plural
nominative an rúibín na rúibíní
genitive an rúibín na rúibíní
dative leis an rúibín
don rúibín
leis na rúibíní

Derived terms

  • rúibíneach

Further reading