rĩa

See also: Appendix:Variations of "ria"

Kikuyu

Etymology

Inherited from Proto-Bantu *-dɪ́a.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɾea/

Verb

rĩa (infinitive kũrĩa)

  1. to eat[1][2][3]
  2. to hurt, to harm, to damage[3]

Derived terms

(verbs)

(Proverbs)

  • gĩtonga kĩrĩaga mũnyuko
  • ĩrĩ gũkũra ĩrĩagwo iguku nĩ aka
  • kanua karĩa karĩire mbeũ noko koragia 'ngahanda kĩ?'
  • kũona kĩmera ti kuo gũkĩrĩa
  • kũrĩa nĩ kwĩrĩagĩra
  • mũikari mũtĩ gĩtina nĩwe ũĩ kĩrĩa thambo ĩrĩaga
  • mwana wa rwendo arĩaga nyina na ithe
  • ngoro ĩrĩĩaga kĩrĩa yenda
  • warĩire athĩnirie waigire
  • wega warĩire karĩgũ

See also

References

  1. ^ Armstrong, Lilias E. (1940). The Phonetic and Tonal Structure of Kikuyu, p. 362. Rep. 1967. (Also in 2018 by Routledge).
  2. ^ Barlow, A. Ruffell (1960). Studies in Kikuyu Grammar and Idiom, pp. 32, 236.
  3. 3.0 3.1 “rĩa” in Benson, T.G. (1964). Kikuyu-English dictionary. Oxford: Clarendon Press.