raarling

Dutch

Etymology

From raar (strange, odd) +‎ -ling.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈraːr.lɪŋ/
  • Hyphenation: raar‧ling
  • Rhymes: -aːrlɪŋ

Noun

raarling m (plural raarlingen, diminutive raarlingetje n)

  1. (rare) screwball, odd person