racciabattare
Italian
Etymology
From ra- + acciabattare.
Verb
racciabattàre (first-person singular present racciabàtto, first-person singular past historic racciabattài, past participle racciabattàto, auxiliary avére)
- to reshuffle
Conjugation
Conjugation of racciabattàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
| infinitive | racciabattàre | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avére | gerund | racciabattàndo | |||
| present participle | racciabattànte | past participle | racciabattàto | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | racciabàtto | racciabàtti | racciabàtta | racciabattiàmo | racciabattàte | racciabàttano |
| imperfect | racciabattàvo | racciabattàvi | racciabattàva | racciabattavàmo | racciabattavàte | racciabattàvano |
| past historic | racciabattài | racciabattàsti | racciabattò | racciabattàmmo | racciabattàste | racciabattàrono |
| future | racciabatterò | racciabatterài | racciabatterà | racciabatterémo | racciabatteréte | racciabatterànno |
| conditional | racciabatterèi | racciabatterésti | racciabatterèbbe, racciabatterébbe | racciabatterémmo | racciabatteréste | racciabatterèbbero, racciabatterébbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | racciabàtti | racciabàtti | racciabàtti | racciabattiàmo | racciabattiàte | racciabàttino |
| imperfect | racciabattàssi | racciabattàssi | racciabattàsse | racciabattàssimo | racciabattàste | racciabattàssero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| racciabàtta | racciabàtti | racciabattiàmo | racciabattàte | racciabàttino | ||
| negative imperative | non racciabattàre | non racciabàtti | non racciabattiàmo | non racciabattàte | non racciabàttino | |