radiophonicus
Latin
Etymology
From radiophōnum + -icus.
Adjective
radiophōnicus (feminine radiophōnica, neuter radiophōnicum); first/second-declension adjective
- (relational, New Latin) radio; relating to radio
- 1957, Pope Pius XII, Allocutio Sanctissimi Domini Nostri Pii PP. XII (Die XXVII m. Octobris, A.D. MCMLVII) [1], Vatican:
- Hoc est radiophonicum inventum, unum certe ex maximis, quae hominum ingenium hac nostra aetate feliciter invexit.
- This is radio, certainly one of the greatest discoveries which the genius of mankind has fortunately brought into our times.
- Hoc est radiophonicum inventum, unum certe ex maximis, quae hominum ingenium hac nostra aetate feliciter invexit.
- 2001, Antonius Pelosi, Lingua Latina Peculiare Signum Unitatis et Universalitatis Ecclesiae. [2], Latinitas (Sep. 2001), reprinted in Warszawskie Studia Teologiczne (XIII/2000, pages 191-198):
- Praeterea in Finnia et in Bohemia Stationes Radiophonicae nuntios Latina emittunt lingua, qui per interrete quoque vulgantur...
- Furthermore, radio stations in Finland and Czechia broadcast the news in Latin, which is also published on the internet...
- 1957, Pope Pius XII, Allocutio Sanctissimi Domini Nostri Pii PP. XII (Die XXVII m. Octobris, A.D. MCMLVII) [1], Vatican:
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | radiophōnicus | radiophōnica | radiophōnicum | radiophōnicī | radiophōnicae | radiophōnica | |
| genitive | radiophōnicī | radiophōnicae | radiophōnicī | radiophōnicōrum | radiophōnicārum | radiophōnicōrum | |
| dative | radiophōnicō | radiophōnicae | radiophōnicō | radiophōnicīs | |||
| accusative | radiophōnicum | radiophōnicam | radiophōnicum | radiophōnicōs | radiophōnicās | radiophōnica | |
| ablative | radiophōnicō | radiophōnicā | radiophōnicō | radiophōnicīs | |||
| vocative | radiophōnice | radiophōnica | radiophōnicum | radiophōnicī | radiophōnicae | radiophōnica | |