raffittire
Italian
Etymology
Verb
raffittìre (first-person singular present raffittìsco, first-person singular past historic raffittìi, past participle raffittìto, auxiliary avére or èssere)
- to thicken
Conjugation
Conjugation of raffittìre (-ire) (See Appendix:Italian verbs)
| infinitive | raffittìre | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avére, èssere | gerund | raffittèndo | |||
| present participle | raffittènte | past participle | raffittìto | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | raffittìsco | raffittìsci | raffittìsce | raffittiàmo | raffittìte | raffittìscono |
| imperfect | raffittìvo | raffittìvi | raffittìva | raffittivàmo | raffittivàte | raffittìvano |
| past historic | raffittìi | raffittìsti | raffittì | raffittìmmo | raffittìste | raffittìrono |
| future | raffittirò | raffittirài | raffittirà | raffittirémo | raffittiréte | raffittirànno |
| conditional | raffittirèi | raffittirésti | raffittirèbbe, raffittirébbe | raffittirémmo | raffittiréste | raffittirèbbero, raffittirébbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | raffittìsca | raffittìsca | raffittìsca | raffittiàmo | raffittiàte | raffittìscano |
| imperfect | raffittìssi | raffittìssi | raffittìsse | raffittìssimo | raffittìste | raffittìssero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| raffittìsci | raffittìsca | raffittiàmo | raffittìte | raffittìscano | ||
| negative imperative | non raffittìre | non raffittìsca | non raffittiàmo | non raffittìte | non raffittìscano | |