ragglutinare
Italian
Etymology
From ra- + agglutinare.
Verb
ragglutinàre (first-person singular present ragglùtino, first-person singular past historic ragglutinài, past participle ragglutinàto, auxiliary avére) (transitive, obsolete, extremely rare)
Conjugation
Conjugation of ragglutinàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
| infinitive | ragglutinàre | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avére | gerund | ragglutinàndo | |||
| present participle | ragglutinànte | past participle | ragglutinàto | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | ragglùtino | ragglùtini | ragglùtina | ragglutiniàmo | ragglutinàte | ragglùtinano |
| imperfect | ragglutinàvo | ragglutinàvi | ragglutinàva | ragglutinavàmo | ragglutinavàte | ragglutinàvano |
| past historic | ragglutinài | ragglutinàsti | ragglutinò | ragglutinàmmo | ragglutinàste | ragglutinàrono |
| future | ragglutinerò | ragglutinerài | ragglutinerà | ragglutinerémo | ragglutineréte | ragglutinerànno |
| conditional | ragglutinerèi | ragglutinerésti | ragglutinerèbbe, ragglutinerébbe | ragglutinerémmo | ragglutineréste | ragglutinerèbbero, ragglutinerébbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | ragglùtini | ragglùtini | ragglùtini | ragglutiniàmo | ragglutiniàte | ragglùtinino |
| imperfect | ragglutinàssi | ragglutinàssi | ragglutinàsse | ragglutinàssimo | ragglutinàste | ragglutinàssero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| ragglùtina | ragglùtini | ragglutiniàmo | ragglutinàte | ragglùtinino | ||
| negative imperative | non ragglutinàre | non ragglùtini | non ragglutiniàmo | non ragglutinàte | non ragglùtinino | |