rahalliin
Ingrian
Etymology
From raha (“money”) + -lliin.
Pronunciation
- (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈrɑhɑlːine/, [ˈrɑhɑlʲˌlʲine̞]
- (Soikkola) IPA(key): /ˈrɑhɑlːiːn/, [ˈrɑhɑlːiːn]
- Rhymes: -ine, -ɑhɑlːiːn
- Hyphenation: ra‧hal‧liin
Adjective
rahalliin (comparative rahallisemp)
Declension
| Declension of rahalliin (type 1/jokahiin, no gradation) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | rahalliin | rahalliset |
| genitive | rahallisen | rahallissiin |
| partitive | rahallista, rahallist | rahallissia |
| illative | rahallissee | rahallissii |
| inessive | rahallises | rahallisis |
| elative | rahallisest | rahallisist |
| allative | rahalliselle | rahallisille |
| adessive | rahallisel | rahallisil |
| ablative | rahalliselt | rahallisilt |
| translative | rahalliseks | rahallisiks |
| essive | rahallisenna, rahallisseen | rahallisinna, rahallissiin |
| exessive1) | rahallisent | rahallisint |
| 1) obsolete *) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl) **) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive. | ||
Synonyms
Antonyms
References
- Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 462