rahuldus

Estonian

Etymology

From rahuldama (“to satisfy”) +‎ -us.

Noun

rahuldus (genitive rahulduse, partitive rahuldust)

  1. satisfaction

Declension

Declension of rahuldus (ÕS type 11/harjutus, no gradation)
singular plural
nominative rahuldus rahuldused
accusative nom.
gen. rahulduse
genitive rahulduste
partitive rahuldust rahuldusi
illative rahuldusse
rahuldusesse 		rahuldustesse
rahuldusisse
inessive rahulduses rahuldustes
rahuldusis
elative rahuldusest rahuldustest
rahuldusist
allative rahuldusele rahuldustele
rahuldusile
adessive rahuldusel rahuldustel
rahuldusil
ablative rahulduselt rahuldustelt
rahuldusilt
translative rahulduseks rahuldusteks
rahuldusiks
terminative rahulduseni rahuldusteni
essive rahuldusena rahuldustena
abessive rahulduseta rahuldusteta
comitative rahuldusega rahuldustega
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.