rangja
Hungarian
Etymology
rang + -ja (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈrɒŋɡjɒ]
- Hyphenation: rang‧ja
Noun
rangja
- third-person singular single-possession possessive of rang
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | rangja | — |
| accusative | rangját | — |
| dative | rangjának | — |
| instrumental | rangjával | — |
| causal-final | rangjáért | — |
| translative | rangjává | — |
| terminative | rangjáig | — |
| essive-formal | rangjaként | — |
| essive-modal | rangjául | — |
| inessive | rangjában | — |
| superessive | rangján | — |
| adessive | rangjánál | — |
| illative | rangjába | — |
| sublative | rangjára | — |
| allative | rangjához | — |
| elative | rangjából | — |
| delative | rangjáról | — |
| ablative | rangjától | — |
| non-attributive possessive – singular |
rangjáé | — |
| non-attributive possessive – plural |
rangjáéi | — |