rannpháirtigh
Irish
Etymology 1
rannpháirt (“participation, part, share”) + -igh
Verb
rannpháirtigh (present analytic rannpháirtíonn, future analytic rannpháirteoidh, verbal noun rannpháirtiú, past participle rannpháirtithe)
- to participate (i, in)
Conjugation
conjugation of rannpháirtigh (second conjugation)
| verbal noun | rannpháirtiú | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| past participle | rannpháirtithe | |||||||
| tense | singular | plural | relative | autonomous | ||||
| first | second | third | first | second | third | |||
| indicative | ||||||||
| present | rannpháirtím | rannpháirtíonn tú; rannpháirtír† |
rannpháirtíonn sé, sí | rannpháirtímid; rannpháirtíonn muid |
rannpháirtíonn sibh | rannpháirtíonn siad; rannpháirtíd† |
a rannpháirtíonn; a rannpháirtíos | rannpháirtítear |
| past | rannpháirtigh mé; rannpháirtíos | rannpháirtigh tú; rannpháirtís | rannpháirtigh sé, sí | rannpháirtíomar; rannpháirtigh muid | rannpháirtigh sibh; rannpháirtíobhair | rannpháirtigh siad; rannpháirtíodar | a rannpháirtigh / ar rannpháirtigh* |
rannpháirtíodh |
| past habitual | rannpháirtínn | rannpháirtíteá | rannpháirtíodh sé, sí | rannpháirtímis; rannpháirtíodh muid | rannpháirtíodh sibh | rannpháirtídís; rannpháirtíodh siad | a rannpháirtíodh / a rannpháirtíodh* |
rannpháirtítí |
| future | rannpháirteoidh mé; rannpháirteod; rannpháirteochaidh mé† |
rannpháirteoidh tú; rannpháirteoir†; rannpháirteochaidh tú† |
rannpháirteoidh sé, sí; rannpháirteochaidh sé, sí† |
rannpháirteoimid; rannpháirteoidh muid; rannpháirteochaimid†; rannpháirteochaidh muid† |
rannpháirteoidh sibh; rannpháirteochaidh sibh† |
rannpháirteoidh siad; rannpháirteoid†; rannpháirteochaidh siad† |
a rannpháirteoidh; a rannpháirteos; a rannpháirteochaidh†; a rannpháirteochas† | rannpháirteofar; rannpháirteochar† |
| conditional | rannpháirteoinn; rannpháirteochainn† | rannpháirteofá; rannpháirteochthᆠ| rannpháirteodh sé, sí; rannpháirteochadh sé, sí† | rannpháirteoimis; rannpháirteodh muid; rannpháirteochaimis†; rannpháirteochadh muid† | rannpháirteodh sibh; rannpháirteochadh sibh† | rannpháirteoidís; rannpháirteodh siad; rannpháirteochadh siad† | a rannpháirteodh; a rannpháirteochadh† / a rannpháirteodh*; a rannpháirteochadh*† |
rannpháirteofaí; rannpháirteochthaí† |
| subjunctive | ||||||||
| present | go rannpháirtí mé; go rannpháirtíod† |
go rannpháirtí tú; go rannpháirtír† |
go rannpháirtí sé, sí | go rannpháirtímid; go rannpháirtí muid |
go rannpháirtí sibh | go rannpháirtí siad; go rannpháirtíd† |
— | go rannpháirtítear |
| past | dá rannpháirtínn | dá rannpháirtíteá | dá rannpháirtíodh sé, sí | dá rannpháirtímis; dá rannpháirtíodh muid |
dá rannpháirtíodh sibh | dá rannpháirtídís; dá rannpháirtíodh siad |
— | dá rannpháirtítí |
| imperative | ||||||||
| – | rannpháirtím | rannpháirtigh | rannpháirtíodh sé, sí | rannpháirtímis | rannpháirtígí; rannpháirtídh† |
rannpháirtídís | — | rannpháirtítear |
* indirect relative
† archaic or dialect form
Derived terms
- rannpháirtíocht (“participation, partnership”)
Related terms
- rannpháirtí (“participator, partaker”)
Etymology 2
Adjective
rannpháirtigh
- genitive/vocative singular masculine of rannpháirteach