rappiccinire
Italian
Etymology
From ra- + appiccinire.
Verb
rappiccinìre (first-person singular present rappiccinìsco, first-person singular past historic rappiccinìi, past participle rappiccinìto, auxiliary avére)
- alternative form of rimpiccinire
Conjugation
Conjugation of rappiccinìre (-ire) (See Appendix:Italian verbs)
| infinitive | rappiccinìre | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avére | gerund | rappiccinèndo | |||
| present participle | rappiccinènte | past participle | rappiccinìto | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | rappiccinìsco | rappiccinìsci | rappiccinìsce | rappicciniàmo | rappiccinìte | rappiccinìscono |
| imperfect | rappiccinìvo | rappiccinìvi | rappiccinìva | rappiccinivàmo | rappiccinivàte | rappiccinìvano |
| past historic | rappiccinìi | rappiccinìsti | rappiccinì | rappiccinìmmo | rappiccinìste | rappiccinìrono |
| future | rappiccinirò | rappiccinirài | rappiccinirà | rappiccinirémo | rappicciniréte | rappiccinirànno |
| conditional | rappiccinirèi | rappiccinirésti | rappiccinirèbbe, rappiccinirébbe | rappiccinirémmo | rappicciniréste | rappiccinirèbbero, rappiccinirébbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | rappiccinìsca | rappiccinìsca | rappiccinìsca | rappicciniàmo | rappicciniàte | rappiccinìscano |
| imperfect | rappiccinìssi | rappiccinìssi | rappiccinìsse | rappiccinìssimo | rappiccinìste | rappiccinìssero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| rappiccinìsci | rappiccinìsca | rappicciniàmo | rappiccinìte | rappiccinìscano | ||
| negative imperative | non rappiccinìre | non rappiccinìsca | non rappicciniàmo | non rappiccinìte | non rappiccinìscano | |