rassaltare
Italian
Etymology
Verb
rassaltàre (first-person singular present rassàlto, first-person singular past historic rassaltài, past participle rassaltàto, auxiliary avére)
- alternative form of riassaltare
Conjugation
Conjugation of rassaltàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
| infinitive | rassaltàre | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avére | gerund | rassaltàndo | |||
| present participle | rassaltànte | past participle | rassaltàto | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | rassàlto | rassàlti | rassàlta | rassaltiàmo | rassaltàte | rassàltano |
| imperfect | rassaltàvo | rassaltàvi | rassaltàva | rassaltavàmo | rassaltavàte | rassaltàvano |
| past historic | rassaltài | rassaltàsti | rassaltò | rassaltàmmo | rassaltàste | rassaltàrono |
| future | rassalterò | rassalterài | rassalterà | rassalterémo | rassalteréte | rassalterànno |
| conditional | rassalterèi | rassalterésti | rassalterèbbe, rassalterébbe | rassalterémmo | rassalteréste | rassalterèbbero, rassalterébbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | rassàlti | rassàlti | rassàlti | rassaltiàmo | rassaltiàte | rassàltino |
| imperfect | rassaltàssi | rassaltàssi | rassaltàsse | rassaltàssimo | rassaltàste | rassaltàssero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| rassàlta | rassàlti | rassaltiàmo | rassaltàte | rassàltino | ||
| negative imperative | non rassaltàre | non rassàlti | non rassaltiàmo | non rassaltàte | non rassàltino | |