raturus
Latin
Etymology
Future active participle of reor.
Participle
ratūrus (feminine ratūra, neuter ratūrum); first/second-declension participle
- about to reckon
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ratūrus | ratūra | ratūrum | ratūrī | ratūrae | ratūra | |
| genitive | ratūrī | ratūrae | ratūrī | ratūrōrum | ratūrārum | ratūrōrum | |
| dative | ratūrō | ratūrae | ratūrō | ratūrīs | |||
| accusative | ratūrum | ratūram | ratūrum | ratūrōs | ratūrās | ratūra | |
| ablative | ratūrō | ratūrā | ratūrō | ratūrīs | |||
| vocative | ratūre | ratūra | ratūrum | ratūrī | ratūrae | ratūra | |
References
- "raturus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)