realniak
Polish
Etymology
From realny + -ak. First attested in 1879.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /rɛˈal.ɲak/
- Rhymes: -alɲak
- Syllabification: re‧al‧niak
Noun
realniak m pers
- (obsolete) pupil of a real school
- Hypernym: uczeń
Declension
Declension of realniak
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | realniak | realniacy/realniaki (deprecative) |
| genitive | realniaka | realniaków |
| dative | realniakowi | realniakom |
| accusative | realniaka | realniaków |
| instrumental | realniakiem | realniakami |
| locative | realniaku | realniakach |
| vocative | realniaku | realniacy |
See also
- szkoła realna