rectangulus
Latin
Alternative forms
- rectiangulus
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [reːkˈtaŋ.ɡʊ.ɫʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [rekˈt̪aŋ.ɡu.lus]
Adjective
rēctangulus (feminine rēctangula, neuter rēctangulum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | rēctangulus | rēctangula | rēctangulum | rēctangulī | rēctangulae | rēctangula | |
genitive | rēctangulī | rēctangulae | rēctangulī | rēctangulōrum | rēctangulārum | rēctangulōrum | |
dative | rēctangulō | rēctangulae | rēctangulō | rēctangulīs | |||
accusative | rēctangulum | rēctangulam | rēctangulum | rēctangulōs | rēctangulās | rēctangula | |
ablative | rēctangulō | rēctangulā | rēctangulō | rēctangulīs | |||
vocative | rēctangule | rēctangula | rēctangulum | rēctangulī | rēctangulae | rēctangula |