recuperatorius
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [rɛ.kʊ.pɛ.raːˈtoː.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [re.ku.pe.raˈt̪ɔː.ri.us]
Adjective
recuperātōrius (feminine recuperātōria, neuter recuperātōrium); first/second-declension adjective
- alternative form of reciperātōrius
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | recuperātōrius | recuperātōria | recuperātōrium | recuperātōriī | recuperātōriae | recuperātōria | |
| genitive | recuperātōriī | recuperātōriae | recuperātōriī | recuperātōriōrum | recuperātōriārum | recuperātōriōrum | |
| dative | recuperātōriō | recuperātōriae | recuperātōriō | recuperātōriīs | |||
| accusative | recuperātōrium | recuperātōriam | recuperātōrium | recuperātōriōs | recuperātōriās | recuperātōria | |
| ablative | recuperātōriō | recuperātōriā | recuperātōriō | recuperātōriīs | |||
| vocative | recuperātōrie | recuperātōria | recuperātōrium | recuperātōriī | recuperātōriae | recuperātōria | |
References
- “recuperatorius”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers