recurvandus
Latin
Etymology
Future passive participle of recurvō.
Participle
recurvandus (feminine recurvanda, neuter recurvandum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | recurvandus | recurvanda | recurvandum | recurvandī | recurvandae | recurvanda | |
| genitive | recurvandī | recurvandae | recurvandī | recurvandōrum | recurvandārum | recurvandōrum | |
| dative | recurvandō | recurvandae | recurvandō | recurvandīs | |||
| accusative | recurvandum | recurvandam | recurvandum | recurvandōs | recurvandās | recurvanda | |
| ablative | recurvandō | recurvandā | recurvandō | recurvandīs | |||
| vocative | recurvande | recurvanda | recurvandum | recurvandī | recurvandae | recurvanda | |