recurvatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of recurvō.

Participle

recurvātus (feminine recurvāta, neuter recurvātum); first/second-declension participle

  1. bent backwards

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative recurvātus recurvāta recurvātum recurvātī recurvātae recurvāta
genitive recurvātī recurvātae recurvātī recurvātōrum recurvātārum recurvātōrum
dative recurvātō recurvātae recurvātō recurvātīs
accusative recurvātum recurvātam recurvātum recurvātōs recurvātās recurvāta
ablative recurvātō recurvātā recurvātō recurvātīs
vocative recurvāte recurvāta recurvātum recurvātī recurvātae recurvāta