redhibitus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of redhibeō
Participle
redhibitus (feminine redhibita, neuter redhibitum); first/second-declension participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | redhibitus | redhibita | redhibitum | redhibitī | redhibitae | redhibita | |
| genitive | redhibitī | redhibitae | redhibitī | redhibitōrum | redhibitārum | redhibitōrum | |
| dative | redhibitō | redhibitae | redhibitō | redhibitīs | |||
| accusative | redhibitum | redhibitam | redhibitum | redhibitōs | redhibitās | redhibita | |
| ablative | redhibitō | redhibitā | redhibitō | redhibitīs | |||
| vocative | redhibite | redhibita | redhibitum | redhibitī | redhibitae | redhibita | |