reformatorstwo

Polish

Etymology

From reformator +‎ -stwo.[1] First attested in 1842.[2]

Pronunciation

  • IPA(key): /rɛ.fɔr.maˈtɔr.stfɔ/
  • Rhymes: -ɔrstfɔ
  • Syllabification: re‧for‧ma‧tor‧stwo

Noun

reformatorstwo n

  1. reforming; reform (actions of a reformer)

Declension

Declension of reformatorstwo
singular
nominative reformatorstwo
genitive reformatorstwa
dative reformatorstwu
accusative reformatorstwo
instrumental reformatorstwem
locative reformatorstwie
vocative reformatorstwo

References

  1. ^ Halina Zgółkowa, editor (1994–2005), “reformatorstwo”, in Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, volumes 1–50, Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, →ISBN
  2. ^ Adam Mickiewicz (1842) Kurs literatury sławiańskiéj wykładanéj w Kollegium Francuzkiém przez Adama Mickiewicza, wydany przez Redakcyą Dziennika Narodowego. Kurs drugoletni, (1841-1842). (in Polish), page 54

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.