refotus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of refoveō

Participle

refōtus (feminine refōta, neuter refōtum); first/second-declension participle

  1. restored
  2. recovered

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative refōtus refōta refōtum refōtī refōtae refōta
genitive refōtī refōtae refōtī refōtōrum refōtārum refōtōrum
dative refōtō refōtae refōtō refōtīs
accusative refōtum refōtam refōtum refōtōs refōtās refōta
ablative refōtō refōtā refōtō refōtīs
vocative refōte refōta refōtum refōtī refōtae refōta

References