refragaturus
Latin
Etymology
Future active participle of rēfrāgor.
Participle
refrāgātūrus (feminine refrāgātūra, neuter refrāgātūrum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | refrāgātūrus | refrāgātūra | refrāgātūrum | refrāgātūrī | refrāgātūrae | refrāgātūra | |
| genitive | refrāgātūrī | refrāgātūrae | refrāgātūrī | refrāgātūrōrum | refrāgātūrārum | refrāgātūrōrum | |
| dative | refrāgātūrō | refrāgātūrae | refrāgātūrō | refrāgātūrīs | |||
| accusative | refrāgātūrum | refrāgātūram | refrāgātūrum | refrāgātūrōs | refrāgātūrās | refrāgātūra | |
| ablative | refrāgātūrō | refrāgātūrā | refrāgātūrō | refrāgātūrīs | |||
| vocative | refrāgātūre | refrāgātūra | refrāgātūrum | refrāgātūrī | refrāgātūrae | refrāgātūra | |