refricatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of rēfricō
Participle
refricātus (feminine refricāta, neuter refricātum); first/second-declension participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | refricātus | refricāta | refricātum | refricātī | refricātae | refricāta | |
| genitive | refricātī | refricātae | refricātī | refricātōrum | refricātārum | refricātōrum | |
| dative | refricātō | refricātae | refricātō | refricātīs | |||
| accusative | refricātum | refricātam | refricātum | refricātōs | refricātās | refricāta | |
| ablative | refricātō | refricātā | refricātō | refricātīs | |||
| vocative | refricāte | refricāta | refricātum | refricātī | refricātae | refricāta | |