refutandus
Latin
Etymology
Future passive participle of refūtō.
Participle
refūtandus (feminine refūtanda, neuter refūtandum); first/second-declension participle
- which is to be repressed
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | refūtandus | refūtanda | refūtandum | refūtandī | refūtandae | refūtanda | |
| genitive | refūtandī | refūtandae | refūtandī | refūtandōrum | refūtandārum | refūtandōrum | |
| dative | refūtandō | refūtandae | refūtandō | refūtandīs | |||
| accusative | refūtandum | refūtandam | refūtandum | refūtandōs | refūtandās | refūtanda | |
| ablative | refūtandō | refūtandā | refūtandō | refūtandīs | |||
| vocative | refūtande | refūtanda | refūtandum | refūtandī | refūtandae | refūtanda | |