regnandus
Latin
Etymology
Future passive participle (gerundive) of rēgnō.
Participle
rēgnandus (feminine rēgnanda, neuter rēgnandum); first/second-declension participle
- which is to be ruled over, which is to be governed
- which is to be tyrannized.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | rēgnandus | rēgnanda | rēgnandum | rēgnandī | rēgnandae | rēgnanda | |
| genitive | rēgnandī | rēgnandae | rēgnandī | rēgnandōrum | rēgnandārum | rēgnandōrum | |
| dative | rēgnandō | rēgnandae | rēgnandō | rēgnandīs | |||
| accusative | rēgnandum | rēgnandam | rēgnandum | rēgnandōs | rēgnandās | rēgnanda | |
| ablative | rēgnandō | rēgnandā | rēgnandō | rēgnandīs | |||
| vocative | rēgnande | rēgnanda | rēgnandum | rēgnandī | rēgnandae | rēgnanda | |