reikningur
Icelandic
Etymology
reikna (“to calculate”) + -ingur (“nominal suffix”).[1] Exact cognate with English reckoning.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈreihkniŋkʏr/
Noun
reikningur m (genitive singular reiknings, nominative plural reikningar)
- (mathematics, arithmetic) mathematics, arithmetic
- a bill, an invoice
- an account
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | reikningur | reikningurinn | reikningar | reikningarnir |
| accusative | reikning | reikninginn | reikninga | reikningana |
| dative | reikningi | reikningnum | reikningum | reikningunum |
| genitive | reiknings | reikningsins | reikninga | reikninganna |
Derived terms
Related terms
References
- ^ Ásgeir Blöndal Magnússon (1989) “reikningur”, in Íslensk orðsifjabók, Reykjavík: Árni Magnússon Institute for Icelandic Studies, →ISBN (Available at Málið.is under the “Eldri orðabækur” tab.)