reinvitandus
Latin
Etymology
Future passive participle of reinvītō
Participle
reinvītandus (feminine reinvītanda, neuter reinvītandum); first/second-declension participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | reinvītandus | reinvītanda | reinvītandum | reinvītandī | reinvītandae | reinvītanda | |
| genitive | reinvītandī | reinvītandae | reinvītandī | reinvītandōrum | reinvītandārum | reinvītandōrum | |
| dative | reinvītandō | reinvītandae | reinvītandō | reinvītandīs | |||
| accusative | reinvītandum | reinvītandam | reinvītandum | reinvītandōs | reinvītandās | reinvītanda | |
| ablative | reinvītandō | reinvītandā | reinvītandō | reinvītandīs | |||
| vocative | reinvītande | reinvītanda | reinvītandum | reinvītandī | reinvītandae | reinvītanda | |