religiositas
Latin
Etymology
religiōsus + -tās
Noun
religiōsitās f (genitive religiōsitātis); third declension
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | religiōsitās | religiōsitātēs |
| genitive | religiōsitātis | religiōsitātum |
| dative | religiōsitātī | religiōsitātibus |
| accusative | religiōsitātem | religiōsitātēs |
| ablative | religiōsitāte | religiōsitātibus |
| vocative | religiōsitās | religiōsitātēs |
Descendants
- Catalan: religiositat
- French: religiosité
- Galician: relixiosidade
- Italian: religiosità
- Portuguese: religiosidade
- Romanian: religiozitate
- Spanish: religiosidad
References
- “religiositas”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- "religiositas", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- religiositas in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.