Polish
Etymology
Learned borrowing from Latin reliquiae.
Pronunciation
- IPA(key): /rɛˈli.kfja/
- Rhymes: -ikfja
- Syllabification: re‧li‧kwia
Noun
relikwia f
- (religion) relic (part of a body or an object of religious significance)
- relic (personal object of sentimental value)
Declension
Declension of relikwia
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
relikwia
|
relikwie
|
| genitive
|
relikwii
|
relikwii/relikwij (archaic)
|
| dative
|
relikwii
|
relikwiom
|
| accusative
|
relikwię
|
relikwie
|
| instrumental
|
relikwią
|
relikwiami
|
| locative
|
relikwii
|
relikwiach
|
| vocative
|
relikwio
|
relikwie
|
Further reading
- relikwia in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- relikwia in Polish dictionaries at PWN