remanatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of remānō
Participle
remānātus (feminine remānāta, neuter remānātum); first/second-declension participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | remānātus | remānāta | remānātum | remānātī | remānātae | remānāta | |
| genitive | remānātī | remānātae | remānātī | remānātōrum | remānātārum | remānātōrum | |
| dative | remānātō | remānātae | remānātō | remānātīs | |||
| accusative | remānātum | remānātam | remānātum | remānātōs | remānātās | remānāta | |
| ablative | remānātō | remānātā | remānātō | remānātīs | |||
| vocative | remānāte | remānāta | remānātum | remānātī | remānātae | remānāta | |