rememoratus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of rememoror.

Pronunciation

Participle

rememorātus (feminine rememorāta, neuter rememorātum); first/second-declension participle

  1. remembered again
  2. called to mind

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative rememorātus rememorāta rememorātum rememorātī rememorātae rememorāta
genitive rememorātī rememorātae rememorātī rememorātōrum rememorātārum rememorātōrum
dative rememorātō rememorātae rememorātō rememorātīs
accusative rememorātum rememorātam rememorātum rememorātōs rememorātās rememorāta
ablative rememorātō rememorātā rememorātō rememorātīs
vocative rememorāte rememorāta rememorātum rememorātī rememorātae rememorāta