remissurus
Latin
Etymology
Future active participle of remittō.
Participle
remissūrus (feminine remissūra, neuter remissūrum); first/second-declension participle
- about to remit
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | remissūrus | remissūra | remissūrum | remissūrī | remissūrae | remissūra | |
| genitive | remissūrī | remissūrae | remissūrī | remissūrōrum | remissūrārum | remissūrōrum | |
| dative | remissūrō | remissūrae | remissūrō | remissūrīs | |||
| accusative | remissūrum | remissūram | remissūrum | remissūrōs | remissūrās | remissūra | |
| ablative | remissūrō | remissūrā | remissūrō | remissūrīs | |||
| vocative | remissūre | remissūra | remissūrum | remissūrī | remissūrae | remissūra | |