remistus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of remisceō

Participle

remistus (feminine remista, neuter remistum); first/second-declension participle

  1. remixed

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative remistus remista remistum remistī remistae remista
genitive remistī remistae remistī remistōrum remistārum remistōrum
dative remistō remistae remistō remistīs
accusative remistum remistam remistum remistōs remistās remista
ablative remistō remistā remistō remistīs
vocative remiste remista remistum remistī remistae remista