remittendus
Latin
Etymology
Future passive participle of remittō.
Participle
remittendus (feminine remittenda, neuter remittendum); first/second-declension participle
- which is to be remitted
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | remittendus | remittenda | remittendum | remittendī | remittendae | remittenda | |
| genitive | remittendī | remittendae | remittendī | remittendōrum | remittendārum | remittendōrum | |
| dative | remittendō | remittendae | remittendō | remittendīs | |||
| accusative | remittendum | remittendam | remittendum | remittendōs | remittendās | remittenda | |
| ablative | remittendō | remittendā | remittendō | remittendīs | |||
| vocative | remittende | remittenda | remittendum | remittendī | remittendae | remittenda | |