reportare

See also: reportaré

Latin

Verb

reportāre

  1. inflection of reportō:
    1. present active infinitive
    2. second-person singular present passive imperative/indicative

Romanian

Etymology

From reporta +‎ -re.

Noun

reportare f (plural reportări)

  1. (obsolete) report

Declension

Declension of reportare
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative reportare reportarea reportări reportările
genitive-dative reportări reportării reportări reportărilor
vocative reportare, reportareo reportărilor

References

  • reportare in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN

Spanish

Verb

reportare

  1. first/third-person singular future subjunctive of reportar