repudiaturus

Latin

Etymology

Future active participle of repudiō.

Participle

repudiātūrus (feminine repudiātūra, neuter repudiātūrum); first/second-declension participle

  1. about to reject

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative repudiātūrus repudiātūra repudiātūrum repudiātūrī repudiātūrae repudiātūra
genitive repudiātūrī repudiātūrae repudiātūrī repudiātūrōrum repudiātūrārum repudiātūrōrum
dative repudiātūrō repudiātūrae repudiātūrō repudiātūrīs
accusative repudiātūrum repudiātūram repudiātūrum repudiātūrōs repudiātūrās repudiātūra
ablative repudiātūrō repudiātūrā repudiātūrō repudiātūrīs
vocative repudiātūre repudiātūra repudiātūrum repudiātūrī repudiātūrae repudiātūra