repulsurus

Latin

Etymology

Future active participle of repellō.

Participle

repulsūrus (feminine repulsūra, neuter repulsūrum); first/second-declension participle

  1. about to repel

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative repulsūrus repulsūra repulsūrum repulsūrī repulsūrae repulsūra
genitive repulsūrī repulsūrae repulsūrī repulsūrōrum repulsūrārum repulsūrōrum
dative repulsūrō repulsūrae repulsūrō repulsūrīs
accusative repulsūrum repulsūram repulsūrum repulsūrōs repulsūrās repulsūra
ablative repulsūrō repulsūrā repulsūrō repulsūrīs
vocative repulsūre repulsūra repulsūrum repulsūrī repulsūrae repulsūra