reputatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of reputō.
Participle
reputātus (feminine reputāta, neuter reputātum); first/second-declension participle
- counted or calculated again
- pondered, reflected
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | reputātus | reputāta | reputātum | reputātī | reputātae | reputāta | |
| genitive | reputātī | reputātae | reputātī | reputātōrum | reputātārum | reputātōrum | |
| dative | reputātō | reputātae | reputātō | reputātīs | |||
| accusative | reputātum | reputātam | reputātum | reputātōs | reputātās | reputāta | |
| ablative | reputātō | reputātā | reputātō | reputātīs | |||
| vocative | reputāte | reputāta | reputātum | reputātī | reputātae | reputāta | |