requiescendus
Latin
Etymology
Future passive participle (gerundive) of requiēscō.
Participle
requiēscendus (feminine requiēscenda, neuter requiēscendum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | requiēscendus | requiēscenda | requiēscendum | requiēscendī | requiēscendae | requiēscenda | |
| genitive | requiēscendī | requiēscendae | requiēscendī | requiēscendōrum | requiēscendārum | requiēscendōrum | |
| dative | requiēscendō | requiēscendae | requiēscendō | requiēscendīs | |||
| accusative | requiēscendum | requiēscendam | requiēscendum | requiēscendōs | requiēscendās | requiēscenda | |
| ablative | requiēscendō | requiēscendā | requiēscendō | requiēscendīs | |||
| vocative | requiēscende | requiēscenda | requiēscendum | requiēscendī | requiēscendae | requiēscenda | |