retningslinje

Norwegian Bokmål

Etymology

From retning +‎ -s- +‎ linje.

Noun

retningslinje f or m (definite singular retningslinja or retningslinjen, indefinite plural retningslinjer, definite plural retningslinjene)

  1. a guideline

References

Norwegian Nynorsk

Alternative forms

  • retningsline

Etymology

From retning +‎ -s- +‎ linje.

Noun

retningslinje f (definite singular retningslinja, indefinite plural retningslinjer, definite plural retningslinjene)

  1. a guideline

References