retningsskilt

Norwegian Bokmål

Etymology

From retning +‎ -s- +‎ skilt.

Noun

retningsskilt n (definite singular retningsskiltet, indefinite plural retningsskilt or retningsskilter, definite plural retningsskilta or retningsskiltene)

  1. a signpost, or direction sign (not on a post)

References

Norwegian Nynorsk

Etymology

From retning +‎ -s- +‎ skilt.

Noun

retningsskilt n (definite singular retningsskiltet, indefinite plural retningsskilt, definite plural retningsskilta)

  1. a signpost, or direction sign (not on a post)