retractatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of rētractō.

Participle

retractātus (feminine retractāta, neuter retractātum); first/second-declension participle

  1. withdrawn, refused, declined, retracted

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative retractātus retractāta retractātum retractātī retractātae retractāta
genitive retractātī retractātae retractātī retractātōrum retractātārum retractātōrum
dative retractātō retractātae retractātō retractātīs
accusative retractātum retractātam retractātum retractātōs retractātās retractāta
ablative retractātō retractātā retractātō retractātīs
vocative retractāte retractāta retractātum retractātī retractātae retractāta

References

  • retractatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • retractatus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • "retractatus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
  • retractatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.