revecturus

Latin

Etymology

Future active participle of revehō.

Participle

revectūrus (feminine revectūra, neuter revectūrum); first/second-declension participle

  1. about to carry back

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative revectūrus revectūra revectūrum revectūrī revectūrae revectūra
genitive revectūrī revectūrae revectūrī revectūrōrum revectūrārum revectūrōrum
dative revectūrō revectūrae revectūrō revectūrīs
accusative revectūrum revectūram revectūrum revectūrōs revectūrās revectūra
ablative revectūrō revectūrā revectūrō revectūrīs
vocative revectūre revectūra revectūrum revectūrī revectūrae revectūra