revectus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of revehō.

Participle

revectus (feminine revecta, neuter revectum); first/second-declension participle

  1. carried back

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative revectus revecta revectum revectī revectae revecta
genitive revectī revectae revectī revectōrum revectārum revectōrum
dative revectō revectae revectō revectīs
accusative revectum revectam revectum revectōs revectās revecta
ablative revectō revectā revectō revectīs
vocative revecte revecta revectum revectī revectae revecta