reveritus

Latin

Etymology

Perfect participle of revereor.

Participle

reveritus (feminine reverita, neuter reveritum); first/second-declension participle

  1. respected, revered
  2. awestruck

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative reveritus reverita reveritum reveritī reveritae reverita
genitive reveritī reveritae reveritī reveritōrum reveritārum reveritōrum
dative reveritō reveritae reveritō reveritīs
accusative reveritum reveritam reveritum reveritōs reveritās reverita
ablative reveritō reveritā reveritō reveritīs
vocative reverite reverita reveritum reveritī reveritae reverita