rezultar

Ido

Etymology

From Esperanto rezulti.

Verb

rezultar (present tense rezultas, past tense rezultis, future tense rezultos, imperative rezultez, conditional rezultus)

  1. (intransitive) to result, be the consequence

Conjugation

Conjugation of rezultar
present past future
infinitive rezultar rezultir rezultor
tense rezultas rezultis rezultos
conditional rezultus — —
imperative rezultez — —
adjective active participle rezultanta rezultinta rezultonta
adverbial active participle rezultante rezultinte rezultonte
nominal
active participle 		singular rezultanto rezultinto rezultonto
plural rezultanti rezultinti rezultonti
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.