riaccattare
Italian
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ri.ak.katˈta.re/
- Rhymes: -are
- Hyphenation: ri‧ac‧cat‧tà‧re
Verb
riaccattàre (first-person singular present riaccàtto, first-person singular past historic riaccattài, past participle riaccattàto, auxiliary avére)
- to beg (for) again
Conjugation
Conjugation of riaccattàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
| infinitive | riaccattàre | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avére | gerund | riaccattàndo | |||
| present participle | riaccattànte | past participle | riaccattàto | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | riaccàtto | riaccàtti | riaccàtta | riaccattiàmo | riaccattàte | riaccàttano |
| imperfect | riaccattàvo | riaccattàvi | riaccattàva | riaccattavàmo | riaccattavàte | riaccattàvano |
| past historic | riaccattài | riaccattàsti | riaccattò | riaccattàmmo | riaccattàste | riaccattàrono |
| future | riaccatterò | riaccatterài | riaccatterà | riaccatterémo | riaccatteréte | riaccatterànno |
| conditional | riaccatterèi | riaccatterésti | riaccatterèbbe, riaccatterébbe | riaccatterémmo | riaccatteréste | riaccatterèbbero, riaccatterébbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | riaccàtti | riaccàtti | riaccàtti | riaccattiàmo | riaccattiàte | riaccàttino |
| imperfect | riaccattàssi | riaccattàssi | riaccattàsse | riaccattàssimo | riaccattàste | riaccattàssero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| riaccàtta | riaccàtti | riaccattiàmo | riaccattàte | riaccàttino | ||
| negative imperative | non riaccattàre | non riaccàtti | non riaccattiàmo | non riaccattàte | non riaccàttino | |