riaccrescere
Italian
Etymology
From ri- + accrescere.
Pronunciation
- IPA(key): /ri.akˈkreʃ.ʃe.re/
- Rhymes: -eʃʃere
- Hyphenation: ri‧ac‧cré‧sce‧re
Verb
riaccréscere (first-person singular present riaccrésco, first-person singular past historic riaccrébbi, past participle riaccresciùto, auxiliary (intransitive) èssere or (transitive) avére) (rare)
Conjugation
Conjugation of riaccréscere (root-stressed -ere; irregular) (See Appendix:Italian verbs)
| infinitive | riaccréscere | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | èssere1, avére2 | gerund | riaccrescèndo | |||
| present participle | riaccrescènte | past participle | riaccresciùto | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | riaccrésco | riaccrésci | riaccrésce | riaccresciàmo | riaccrescéte | riaccréscono |
| imperfect | riaccrescévo | riaccrescévi | riaccrescéva | riaccrescevàmo | riaccrescevàte | riaccrescévano |
| past historic | riaccrébbi | riaccrescésti | riaccrébbe | riaccrescémmo | riaccrescéste | riaccrébbero |
| future | riaccrescerò | riaccrescerài | riaccrescerà | riaccrescerémo | riaccresceréte | riaccrescerànno |
| conditional | riaccrescerèi | riaccrescerésti | riaccrescerèbbe, riaccrescerébbe | riaccrescerémmo | riaccresceréste | riaccrescerèbbero, riaccrescerébbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | riaccrésca | riaccrésca | riaccrésca | riaccresciàmo | riaccresciàte | riaccréscano |
| imperfect | riaccrescéssi | riaccrescéssi | riaccrescésse | riaccrescéssimo | riaccrescéste | riaccrescéssero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| riaccrésci | riaccrésca | riaccresciàmo | riaccrescéte | riaccréscano | ||
| negative imperative | non riaccréscere | non riaccrésca | non riaccresciàmo | non riaccrescéte | non riaccréscano | |
1Intransitive.
2Transitive.